.. dan zie je alleen maar spijkers. Of erger: je ziet nog maar één spijker.
We hebben allemaal wel eens last van tunnelvisie. Zo overtuigd als we kunnen zijn van onze eigen zienswijze of statement, dat we gaan hameren. In de veronderstelling dat anderen het ook zo (zullen) zien. Het effect is helaas dat we de spijker misslaan.
Het wordt drammen en daar houdt niemand van. Daar gaat je publiek.
Wikipedia beschrijft het zo: ‘Tunnelvisie is de onkunde om bepaalde dingen waar te nemen die niet binnen iemands directe belevingswereld liggen. De reikwijdte van de mentale blik op concepten en begrippen wordt beperkt tot het eigen aandachtsveld.’
Geen last van?
Als je dat leest, denk je niet gauw: Oh, dát is mijn probleem. Dáárom vind ik geen gehoor! Het niet herkennen hoort er namelijk bij.
Wikipedia: ‘Iemand met tunnelvisie heeft geen oog voor aanwijzingen of argumenten die niet in lijn zijn met de eigen vaste overtuiging.’
En toch..
Hoe fijn is het als er mensen om je heen zijn die je erop willen wijzen. Een vriend, een collega, je partner. Mensen die je (voorzichtig als het moet) van je tunnelvisie afhelpen door de juiste vragen te stellen, je andere perspectieven aan te bieden.
Durf je het?
Het kan zijn dat je zó goed bent geworden in hameren op die ene spijker, dat je inmiddels niemand meer om je heen hebt die dat nog durft. Dan is de vraag: durf jij jezelf uit te dagen? Heb je de moed om in ieder geval te onderzoeken of de reden dat mensen afhaken, kan liggen in jouw eendimensionale blik?
Blikverruimers
Allereerst helpt het om te beseffen dat wat jij als individu ziet, slechts een klein deel van de werkelijkheid is. De neiging om alleen die feiten of argumenten te selecteren die jouw statement of overtuiging bewijzen, is een valkuil.
Hypotheses
Zet je overtuiging eens om in een hypothese: een veronderstelling die nog niet bewezen is. En ga dan onderzoeken of je hypothese klopt door er ook andere hypotheses naast te leggen. Stel nu dat…. Wat nou als…
Wat zou de Paus zien?
Wat ook helpt is een persoon voor ogen nemen en je afvragen wat die zou zien en vinden wat jij niet ziet. Hoe zou de Paus het bijvoorbeeld zien? Of een kind van 8?
Wat zie je door hun ogen? Het kan heel goed zijn dat je tot dezelfde conclusie komt en dat je veronderstelling dus klopte. Maar dan heb je wel, dankzij dit onderzoek, een veel betere fundering.
Bonus: Je bent weer in contact
Voor anderen is het vele malen boeiender om jouw zoektocht te volgen en te kijken hoe zij zich daartoe verhouden.
Gefeliciteerd! Je bent van je tunnelvisie af.
Probeer maar eens. En als het niet lukt, bel ons gerust. Wij durven het wel aan.
